Tydzień z życia katechety: zmiany

Skończyło się katechizowanie w Liceum:(, minął tydzień katechezy w Gimnazjum. Dwa różne światy. Jeszce do końca miałem trochę nadziei, że coś się stanie, że zostanę w Liceum... Nowenna do św. Józefa skończona, telefon z Kurii - nie to co chciałem usłyszeć... I słowa, które mi się przypomniały "Bo myśli moje nie są myślami waszymi, mówi Pan". Staram się wyrzucać niewdzięczność z serca bo w końcu znaleźć pracę pod koniec roku szkolnego tym bardziej w katechezie to naprawdę cud. Bałem się tego nowego doświadczenia. Niedziela, spowiedź, msza, modlitwa - nie jestem sam Pan wie co robi.
I tak patrzę wstecz na te dzieciaki i na moje doświadczenia z nimi:
- fakt trzeba czasem pół lekcji poświęcić na ciągłe zaprowadzanie spokoju
-fakt są wśród nich uczniowie aroganccy, którzy celowo chcą rozwalić lekcję
Ale... to jednak dzieci...
Po dwóch dniach powiedziałem sobie - nie jest tak źle - a po trzecim byłem zdołowany - poczucie totalnej nieskuteczności.
Ale ten trzeci był mi potrzebny do tego by wszystko poustawiać tak jak trzeba. Modlitwa - słowa same przychodzą... Panie Ty widzisz, że oni są jak owce nie mające Pasterza, widzisz, że bardzo Cię potrzebują a nie mają nawet o tym pojęcia... widzisz, że ja bez Ciebie nic uczynić nie mogę...Ty ich nauczaj... Czwartek i piątek - spokój... Koronka do Miłosierdzia przed lekcjami za nich... Dziwne są drogi Pana... nie wiem co dalej dla mnie przygotował... nie wiem czemu tak a nie inaczej czasem już mam dość - kolejne zastępstwo... ale widzę, że chyba jakoś chce realizować te słowa, które kiedyś mi dał "Idź i mów do tego ludu" (Iz 6,9)